Engeline Westerhuis werd op 14 januari 1891 geboren in de Westerhuisheert: de boerderij van haar ouders in Usquert. Haar familie maakten deel uit van de rijkere boerenstand. Dat betekende dat Westerhuis na de lagere school naar een speciale meisjesschool in Arnhem werd gestuurd. Naast goed onderwijs in de ‘reguliere vakken’, leerden meisjes hoe zij een huishouden zouden moeten bestieren. Toen Westerhuis uiteindelijk terugkeerde naar Usquert, voelde zij zich daar niet meer thuis. Nee, Westerhuis had heel andere ambities: ze wilde een zangstudie volgen.

Passie

Die passie voor muziek werd al vroegtijdig aangewakkerd. Op de lagere school kregen kinderen dagelijks zanglessen, waarbij de jonge ‘Lien’ opviel door haar mooie stem. In 1905 speelde Westerhuis dan ook de hoofdrol in de kinderoperette ‘De Ganzenhoedster’. Daar werden de eerste zaadjes voor haar latere leven als operazangeres geplant. Dankzij een groot doorzettingsvermogen wordt ze toegelaten tot het conservatorium in Amsterdam. In 1915 rondde ze haar studie af en gaat lesgeven. Ze wordt daarbij financieel ondersteund door haar ouders. In 1922 vertrekt ze naar Den Haag waar zij naast doceren als sopraan meezingt in het ‘Vocaal Kwartet’.

Van Engeline naar Angela

In Den Haag ontmoet Engeline Westerhuis de beroemde Italiaanse operazangeres Gemma Bellincioni. Bellincioni is enthousiast over Westerhuis’ zangkunsten en neemt haar mee naar Milaan. Westerhuis is onder de indruk van de Italiaanse glitter en glamour. Vervolgens neemt ze de naam Angela Cona aan, naar het huis van haar ouders in Usquert. Haar ouders hadden namelijk enkele jaren eerder de Westerhuisheert achter zich gelaten en waren verhuisd naar Huize Kona in het centrum van Usquert.  

Angela Cona gaat deel uitmaken van het rondreizende operagezelschap ‘Spettacolo Mobile’. Ze begint met kleine rollen, maar zingt na 1930 ook de moeilijke partijen. Met haar uitdagende poses en schitterende outfits wordt ze al snel wereldberoemd in Italië. In Usquert zijn ze daar iets te nuchter voor en wordt haar houding soms wat ‘eelsk’ gevonden. Toch kwamen er veel bezoekers naar het concert dat ze gaf ter gelegenheid van het 45-jarig jubileum van haar ouders.

Terug naar Groningen

Wanneer Angela Cona in 1934 de zware hoofdrol Gilda in ‘Rigoletto’ van Verdi zingt, krijgt ze last van keelpijn en een schorre stem. Het lukt haar niet meer om op het oude niveau te komen. Door het opkomend fascisme wordt ze in 1936 gedwongen om Italië te verlaten. Ze vestigt zich vervolgens in de stad Groningen als zang- en spraakdocente, en gebruikt daarbij haar artiestennaam. 

Twaalf jaar later gooit ze het roer om. In 1948 erft Engeline Westerhuis een boerderij in Zandeweer, die ze omdoopt tot de Westerhuisheerd. Ze verdiept zich in de bedrijfsvoering en gaat alsnog het boerenleven leiden, dat ze al die jaren geleden zo verafschuwde. Ze wordt weer verliefd op het Groningerland, en na de verkoop van de boerderij behoudt ze daar dan ook een zomerhuis. Tot op hoge leeftijd kwam ze altijd modieus en opgemaakt voor de dag. Op 15 mei 1984 overlijdt Engeline Westerhuis op 93-jarige leeftijd in Winsum en wordt begraven in Usquert.

Jarenlang leefde ze het leven van een glamoureuze beroemdheid in Italië, en sterft relatief onbekend als Groningse herenboerin Engeline Westerhuis. Een deel van haar nalatenschap gaat naar de Angela Kona Stichting voor training van blindengeleidehonden, die ze een decennium eerder had opgericht.