100 jaar vrouwenkiesrecht
1946 tot 2017
Annie Henny Brouwer-Korf: een burgemeester met overlevingsdrang
Annie Henny Brouwer-Korf (1946-2017) keek de dood meerdere malen in de ogen. Ze doorstond in 1977 de beruchte treinkaping bij De Punt, liet zich in 1993 in het geheim opereren aan borstkanker en overleefde in 2006 een levensbedreigende legionellabesmetting. Ondanks, of misschien wel dankzij al die tegenslagen, groeide ze uit tot een verdienstelijk PvdA-burgemeester, verantwoordelijk voor de stedelijke herinrichting van zowel Amersfoort als Utrecht.
De ouders van Annie Brouwer-Korf groeiden op in boerengezinnen in Drenthe en verhuisden naar Groningen waar ze allebei werk vonden in het onderwijs. Brouwer-Korf werd derhalve in Groningen geboren en groeide daar op in een sociaaldemocratisch gezin. Ze ging naar de middelbare school op het Praedinius Gymnasium en studeerde vervolgens rechten aan de Rijksuniversiteit Groningen. In haar studententijd werd ze lid van de PvdA. Haar professionele carrière begon ze in 1975 bij de afdeling rechtspositiezaken van het Academisch Ziekenhuis.
Kantelpunt
De treinkaping bij De Punt in in 1977 vormde een omslagpunt in het leven van Annie Brouwer-Korf. Ze was één van de 54 mensen die door Zuid-Molukker activisten in de trein werden gegijzeld. Brouwer-Korf werd vijf dagen voor het einde van de kaping vrijgelaten omdat ze zwanger was. Op dat moment had ze al twee weken in de trein gevangengezeten. Naar aanleiding van deze ervaring ruilde ze haar juridische carrière in voor een politieke. Inmiddels woonde ze met haar man, Hans Brouwer – ze trouwde hem in 1972 – in Nijmegen. Daar begon ze als gemeenteraadslid, vervolgens werd ze wethouder van sociale zaken en welzijn.
Annie Brouwer-Korf (tweede van rechts). Foto Wikimedia Commons
Burgermeesterschap
Als locoburgemeester mocht Annie Brouwer-Korf in haar laatste drie jaar in de Nijmeegse politiek ruiken aan het burgemeestersambt. Het moet haar goed bevallen zijn, want in 1989 solliciteerde ze succesvol naar precies die positie in Zutphen. In de Hanzestad wordt ze vooral herinnerd als de burgemeester die de landelijke justitiële diensten voor Zutphen behield. Dat ze zich in haar periode als Zutphens burgemeester met succes liet opereren aan borstkanker hield ze voor het publiek geheim. In 1994 ruilde Brouwer-Korf de ambtsketen van Zutphen in voor die van Amersfoort. Weer vijf jaar later zong haar naam rond als de mogelijke nieuwe burgemeester van Rotterdam, maar in plaats daarvan trad ze in datzelfde jaar aan als burgemeester van Utrecht.
Herinrichting van steden
Zowel in Amersfoort (1994-1999) als in Utrecht (1999-2007) maakte Annie Brouwer-Korf naam doordat onder haar bewind het stadslandschap drastische veranderingen onderging. Zo werd in Amersfoort het gebied tussen het station en het stadhuis onder haar leiding radicaal veranderd. In Utrecht pakte ze, ondanks hevige oppositie van de grootste partij in de gemeenteraad, het winkelgebied Hoog Catharijne aan. Bij haar afscheid in 2007 als burgemeester van Utrecht ontving ze de Gouden Stadsmedaille met de inscriptie Burgemeester van ons allemaal voor ons allemaal.
Homo-emancipatie
Tijdens haar burgemeesterschap in Utrecht maakte Annie Brouwer-Korf zich ook hard voor de emancipatie van de lokale lhbti-gemeenschap. Jaarlijks wordt daarom op het Midzomergrachtfestival in de stad de Annie Brouwer-Korf-prijs uitgereikt aan iemand die zich, net als de naamgeefster, bijzonder heeft ingezet voor de acceptatie en emancipatie van de “pink-community”in Utrecht.
Brouwer-Korf overleed in 2017 op 70-jarige leeftijd in Utrecht, de stad die ze zo lang had gediend. In Amersfoort, de andere stad die onlosmakelijk met haar verbonden is, is het Annie Brouwerplantsoen naar haar vernoemd.