Groningen Stad , Macht & Pracht
2000 tot 2005
Gedroomde Groninger Gebouwen: de Emmatoren
Tijdens de Maand van de Geschiedenis in 2015 vertelden De Verhalen van Groningen en het FabLab Groningen de verhalen achter de dromen en daden van een aantal bijzondere Groninger bouwwerken. We brachten gebouwen die er niet meer zijn, zoals de Herepoort, weer tot leven. Daarnaast vertelden we verhalen van andere (n)ooit gebouwde architectuur in Groningen.
Foto: ROEZ
In het Stationsgebied
In een beleidsnota over hoogbouw in Groningen uit 2002 is de gemeente niet te spreken over het huidige aanbod van torens in de stad. Zo vinden ze dat er wel meer echte hoogbouw mag komen in Groningen. ‘Wat nu hoogbouw wordt genoemd, is eigenlijk alleen hoog omdat de rest van de stad zoveel lage gebouwen telt. En wat er staat heeft ook nog eens niet de kwaliteit die het zou moeten hebben.’ Volgens de nota is het grootste deel van de hoogbouw ‘van middelmatige tot uitgesproken matige architectonische kwaliteit’. In dat zelfde jaar wordt een ontwerp van Groninger architect Jacob van Ringen gepresenteerd, dat beide kritiekpunten kan weerleggen: de Emmatoren.
Anderhalf keer de Martini
De Emmatoren zou met 150 meter namelijk niet alleen de hoogste toren van de stad worden, maar direct de hoogste toren van Noord-Nederland. Anderhalf keer zo groot als de Martinitoren, bood het 48 verdiepingen voor wonen en werken. In de zeer slanke en hoge toren was plaats voor 70 appartementen – die tussen de 300.000 en 800.000 euro per stuk moesten kosten – en in totaal 4500 vierkante meter aan kantoorruimte. Op de bovenste etage was ruimte gereserveerd voor een grand-café, waaruit je uitzicht hebt over Stad en Ommeland. Met de parkeergelegenheid was ook rekening gehouden, want onder de toren komen parkeergarages voor 2.000 auto’s.
De Emmatoren.
Locatie
De multifunctionele toren kwam te liggen in het stationsgebied, aan de zuidkant van het hoofdstation. Op die plek markeerde het eigenlijk het begin van de oude stad. Deze plek was door de gemeente aangewezen voor wijkvernieuwing waarbij het niet alleen ging om de woningen, maar ‘ook om de stedebouwkundige context en de sociaal-culturele en economische voorzieningen opnieuw inzetten om de leefbare samenhang in de woonwijk te houden’. De nabijheid van openbaar vervoer speelde ook mee in de beslissing om juist hier nieuwe kantoren te ontwikkelen. De Emmatoren was weliswaar zeer hoog, maar door zijn smalle pro el zou het uitzicht op de stad en de Martinitoren niet geblokkeerd worden.
Realisering
Echt concreet is het plan om de Emmatoren te realiseren nooit geworden. Het stationsgebied is zich in de jaren na 2002 blijven ontwikkelen en ruimte voor de Emmatoren is nooit gereserveerd. Daarbij was natuurlijk ook buiten de economische crisis gerekend, toen het plan werd gepresenteerd. Destijds was volgens de makelaar voldoende vraag naar appartementen in deze prijsklasse, maar die vraag zal, in moeilijke economische tijden een stuk kleiner zijn. Het plan is in de koelkast verdwenen.