Bacot (1743-1822) staat vanaf 1770 als predikant in Eenrum. Vanaf 1780 ontpopt hij zich in woord en daad als een overtuigd aanhanger van het patriottisme. Hij is in de Ommelanden de grote man achter de oprichting van vrijcorpsen en spoort de leden aan met vurige toespraken en gedichten: ‘Rijs uit uw droom en grijp naar ’t schitterend krijgsmanswapen.’ 

Na het herstel van het Oranjebewind in 1787 beschouwt het provinciaal bestuur hem dan ook als één van de grootste raddraaiers en verbant hem voor eeuwig uit de provincie. Bacot is echter al bijtijds naar het buitenland gevlucht, eerst naar Burgsteinfurt en in 1789 naar Duinkerken. Hij wordt daar predikant van de patriotse vluchtelingengemeente.

Na zijn terugkeer in 1795 naar Stad en Lande maakt hij tot 1801 deel uit van een aantal elkaar opeenvolgende provinciale besturen en nationale parlementen. Bacot hangt evenwel zijn predikantentoga aan de wilgen, gaat rechten studeren en is tot zijn overlijden rechter in diverse rechtbanken in Groningen en Den Haag.