De te Winschoten geboren Dirk Uipko Stikker (1897-1979) studeert rechten in Groningen en is vervolgens werkzaam in het bankwezen en het bedrijfsleven.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog leidt hij het ondergronds contact tussen georganiseerde werkgevers en -nemers, dat na de bevrijding resulteert in de Stichting van de Arbeid, waarvan hij de eerste voorzitter is. Hij is een van de oprichters van de Partij van de Vrijheid, die in 1948 opgaat in de VVD.

Als Minister van Buitenlandse Zaken in twee opeenvolgende kabinetten Drees (1948-1952) speelt hij een belangrijke rol in de Indonesiëkwestie en de daarmee verband houdende status van Nieuw-Guinea. Na zijn ministerschap wordt hij ambassadeur te London en in de periode 1961-1964 is hij secretaris-generaal van de NATO.