Henny Boer werd geboren in Sint-Annen, als dochter van landarbeider Klaas Boer en huishoudelijk werkster Martje van den Berg. Op 9-jarige leeftijd verhuisde ze naar Warffum. Na de basisschool moest ze in de huishouding werken, maar ze ontwikkelde zichzelf daarnaast verder middels zelfstudie. Ze trouwde in 1953 met beroepsmilitair Dolf Thijssing en kreeg met hem twee kinderen, Theo en Marga. Na verschillende omzwervingen kwam ze weer terug op het door haar geliefde Groninger platteland, in Winschoten.

Eerste boek

In 1976 publiceerde ze haar eerste boek Als de tijd daar is. In totaal zouden er na deze nog zevenennegentig boeken uit haar hand vloeien. Ze zat vijf dagen per week achter haar typemachine. ‘’Terwijl andere vrouwen aan het breien en naaien waren, was ik aan het schrijven’’, verklaarde ze later.

Twee miljoen boeken

Thijssing-Boer streef qua verkoopcijfers menig topauteur voorbij. In totaal verkocht ze circa twee miljoen boeken. Ze groeide uit tot een van de meest gelezen en geleende schrijvers van het land en was Groningse in hart en nieren. Ze verloochende haar afkomst dan ook niet. In haar romans gebruikte ze namelijk regelmatig Groningse namen en plaatsen en in een aantal exemplaren waren zelfs Groninger bezienswaardigheden te herkennen, zoals de Martinitoren.

Top 100

‘Serieuze’ literatuurcritici en recensenten besteedden geen aandacht aan haar werk. Streekromans werden door hen nooit echt serieus genomen. In 1992 veroverde Thijssing-Boer de eerste plaats in de top-100 van de meest uitgeleende boeken, waarna ze nog jarenlang steevast tot de top 10 van deze lijst behoorde terwijl andere literaire auteurs in de vergetelheid geraakten. Ze vertelde dat ze daarom zelf geen literatuur las: ‘’Zo’n boek wordt dan enorm aangeprezen, maar als ik het uit heb, denk ik vaak: nou, nee. Dan valt het tegen.’’

Koninklijke onderscheiding en de Zilveren Erepenning

In 1996 ontving ze een Koninklijke onderscheiding voor haar werk. Een topjaar voor Thijssing-Boer was 1997, waarin ze maar liefst zeven boeken publiceerde. Daarna ontving ze in 2002 de Zilveren Erepenning van de stad Groningen.

Laatste boek

In 2008 bracht ze het boek Het jongetje Duco uit, waarna ze besloot te stoppen. Thijssing-Boer zei later zelf over haar werk: ‘’Schrijven is voor mij een vorm van liefhebben en is dat niet het mooiste wat er is?’’ De ‘koningin van de streekroman’ overleed op achtenzeventigjarige leeftijd aan een longziekte in het ziekenhuis in Winschoten.