Beneden hadden wij een kleine voor- en een achterkamer. In de hoek van de achterkamer was een aanrechtje met alleen een koudwaterkraan. Hier stond ook een PTT-radio met een knop die je moest draaien. We hadden toen vier zenders en luisterden altijd naar Dr. G.B.J. Hilterman.

Buiten was een kleine binnenplaats waar ook de wc zich bevond. Er was geen manier om achterom te gaan dus we moesten met de fietsen door de gang. Daar was ook een schommel.

In het huis hadden we vroeger een trap die je met een touw naar boven moest gooien. Boven was er een zolder, die in tweeën gedeeld was door middel van een gordijn. Aan de ene kant sliep ik met mijn zussen en aan de andere kant onze ouders.

Mijn vader was petroleumman. Zomers had hij haast geen inkomen, ’s winters hadden we het stukken beter. Dan werd er petroleum, abro en bleekwater verkocht. Vader had een bakfiets waarmee hij door de straten reed in de wijk Kostverloren: Friesestraatweg, Kraneweg en omgeving, de eerste en tweede Spoorstraat, Jacob v. Ruysdaelstraat en omgeving. s’ Winters, als er sneeuw lag en het glad was, was het een hele klus om met de bakfiets boven bij het spoor aan de Friesestraatweg te komen. Maar dan was er altijd hulp van het spoorwegpersoneel en zij hielpen mijn vader boven te komen. Hij kwam dan uit de richting van de Esso, want daar stond de bakfiets in het pakhuis.

Onze ouders waren de laatste oude bewoners van het Typografengasthuis. Mijn zus en ik zijn in 2003 in het Typografengasthuis geweest, toen het 100 jaar bestond. Het was een geweldige dag. Leuk om alles weer terug te zien. We zijn ook nog in ons ouderlijk huis geweest. We mochten het hele huis zien. Het was erg veranderd. Geen lange gang meer, een wc binnen, een keuken en een vaste trap naar boven. Op de zolder waren nu twee slaapkamers en een douche.