Pioniersgeest

1945 tot 1989

Altied boeten speulen

As joe aan vrouger denken, den wordt de geest aal roemer mor joe begunnen aal meer te krimpen. Ik denk aan de tied in Dreibörg, woar ik geboren bin op de Schanskerdiek, n’simpele woonderij, woar ik soamen opgruide met voader en mouder. Veul wait ik nait meer van de eerste tied, moar wel dat ik as lutje kind van drei joar noar Neibeerte luip, want doar was ’n kleuterschoule en dei was der nait op Dreibörg, dus drei of vair kilometer sjaauwen mit dei kleine baintjes noar d’olle pastorie. Dat gait in de neimootse tied hail aans, kinder nog gain hoanetree van schoule of rad d’auto in, den hebb’n vrouwlu ook nog wat te kwedeln bie t’schoulplain. 

Altied boeten speulen

Drieborg, woar ik geboren bin. - Foto: JacoNed via Wikimedia Commons

Ik mog hail groag noar schoule goan, n’haile laive juf, onderweg zingen, speulen mit jongs en wichter en ook denk ik nog wel aan Diedel, mit zien stelmoakerij en zoagerij, mit haile dikke boomstammen veur de deure. Doar kon je hail schier opklimmen, moar dat mog nait altied, dus mozzen we weg van d’ holtstek. Hai haar ook ’n waarkploatze in zien holtbedrief en doar werden liekkisten moakt, veur’n oetvoartbedrief. Mit mien kammeroadje Gerritje speulden wie doar ook wel verstoppertje.Toun ik hom moal vonden haar, haar hai zok in n’ kist verstopt ‘k heb d’r toun de deksel opgooid…waarklu hebben hom d’r loater oethold, hai sluig mit zien klompen tegen de deksel.

D’r kwammen in ’t dorp ook hail veul luu mit negootsie. Voak op n’ bakfietse mit n’ raiten korf veurop, doar zatten den lapkes stof of goaren en wol in. Ook de viskerman mit bakfietse, dei roup: "gernoat… n’ Moatje vol veur n’ dubbeltje!" Voak dronken zai ’n kopke thee of kovvie bie “tan Egbertje”. Zo nuimde ik n’ ol menske, dei wel ains op mie paasde, as mien ollen aan ’t waark waren.

Lekker

Peerd en woagen van Haarm Boog ston ook voak veur 'tan Egbertjes' hoes en Haarm dronk den ook ’n kopke kovvie. Gerritje en ik haarden dat vlot in de goaten en den lainden wie voak moal n’ appelsiene of ’n appel. Wie laipen den op ’n drafke noar slootswale bie Cafe Bos en onder de serre werden ze lekker opsmikkeld. Moar de doaders werden altied bekeken deur Haarm en ‘tan Egbertje’ en den betoalde t’ ol mens ons boudeltje. Loater het ze mie verteld dat ze alles bekeken, en dou schoamde ik mie ainglieks n’beetje, moar doarna nam ik altied lekkere sokkeloadjes veur heur mit.

Schoule

Toun ik zesse wer bin ik noar Schanze verhoesd, want d’ ol heer ging bie de Gado aan t’ waark. Dat was ain haile overgang, want ik was mien kammeroad en speulderij kwiet. Moar as kind pazen ie joe vlot aan en ik ging dou noar de grote schoule aan de Hoofdstroate. Dat was ’n old gebouw, mit hoge plafonds, ’n laange gaange mit ’n bulde kapstokken, woar ieder zien plek haar. Mor soms konden kinder heur jaaze nait weer vinden, veural as wie veur straf op gaange mozzen. Wie speulden altied boeten, voetballen op ’t zandpad, n’ poar jazzen waren de doelpoalen en den moar tegen ’n olle bale schoppen. Verder…tiepeln, lange stok mit twei lutje punten en den hom zo wiet meugelijk wegsloan; dit het wat klompen kost! Kaaibakken was ook schier, gooien mit ’n dikke vlinte. ‘n Kloktorentje haren wie ook in Schanze, ’n hail mooi old gebouw mit ‘n haile grote wiezerploate, hai tengelde om ’t haalve en ‘t haile uur

Snij en ies

‘n Kloktorentje haren wie ook in Schanze, ’n hail mooi old gebouw mit ‘n haile grote wiezerploate, hai tengelde om ’t haalve en ‘t haile uur. Moar as d’r snij lag, dan was het soms net of ‘t zummertied was in Schanze. Wie gooiden den snijbalen tegen de wiezerploate en den verschoven de wiezers noar ‘n aander tied. As de winter aan ’t verdwienen was en ’ties in de sloten begon te smelten, dan werd ’t tied veur “schoaltje” lopen. Wie laipen den over ’t aal dunner wordend ies noar d’ aander kaante van sloot of daip. Veural as twei jonges tegeliek over ’t ies laipen, brak ’t in tweien. Wie hebben mainig sjompenat pak oplopen ’s winters. Klaier dreugen bie kaggel van kammeroaden, of bie d’ oven van bakker, want ollen mochten ’t ja nait waiten.

Zwemmen, vissen, fietsen

Veurjoar kwam d’r aan, mit katjes aan de stroeken, en de hoazeloar mit zien laange gele bloumkes. De sloten zaten vol mit stiekelstakjes (viskes) en kikkerrit. Dat namen we voak mit in ’n potje noar schoule, want dat paasde zo schier in inktpotjes. Wie schreven toun nog ja mit n’ kroontjespenne. Den kwam de zummer, de mooiste tied veur ons van ’t joar... Zummervekansie, vrij van dei... Schoule. Zwemmen in ‘t olle zwembad, duken van de hoogste plaanke, stoer doun veur de wichter. Voak kwamen wie plat op ’t wotter, ’t lief wer dan zo rood as ’n kreefte. Vissen in Pruus daipke, n’ olle bonestok, kattedaarm mit n’ houndervere en ’n körkje. Wie vongen zo moar 20 oalen op ’n dag. Kom doar nou moar ains om, mit n’ viskestok van 200,- euro: nog gain 2 oalen doags. Soms gingen wie mit d’ ollen ’n dag op fietse noar Zeegse of noar ’n speultoene. Ranja en stoetjes mit in fietstasse en aan ’t end van de dag ’n ijsco van ’n dubbeltje. Zo rolden wie den d’ haarst in, voak mit veul regen en wind. De toenen van mensen mit fruitbomen, appels en peren, kregen den voak’ n moal bezuik van ons jonges. ‘k Wait nog dat de hoofdmeester ’n kammeroad van mie, dou dai in ’n pereboom zat, in de goaten kreeg. Hai sprong zo van boven ’n haile grote hoageldoornhege in. Wie hebben mit ’n knieptaange de doorns tot de billen oetreten.

Altied boeten

’t Wer ook weer vrouger duuster, ’t was tied veur spelletjes zo as “verbeieren”. Verstoppertje speulen, zeg moar daifke mit verlös; pracht spel in duustern. Wie waren aigenlieks altied boeten aan ‘t speulen. Kom d’r nou moar om. Ze zitten in dizze neimoodse tied aal achter ’n compjoeter mits peultjes. Ik wait wel, ‘t is ‘n aander tied, moar n’beetje boetenlucht is wel zo gezond. Moar toch denk ik voak, dat as kinder meer mit n’kander speulen gingen, er meer verdroagzoamhaid zol bestoan. Doarom denk ik toch nog voak mit n’ snitje weemoud terogge aan dei tied, woarin ‘n klaain beetje geluk nog aaldoags was!!