Ze konden buiten spelen zodra ze konden lopen: in de tuin met een zandbak en een schommel of op straat, want daar waren altijd wel buurmeisjes dat het leuk vonden met de kleintjes te spelen of ze bijvoorbeeld te leren lopen. Het was een rustige straat, want aan het eind stond de eerste jaren een rood-wit hek, dus er was geen doorgaand verkeer. Een heerlijke straat voor de kinderen. 

In de teil

Om ze schoon in bed te krijgen, zette ik ze op het aanrecht met de voetjes in een teiltje, maar eenmaal per week moesten ze toch wel helemaal in bad. Dan ging de mat uit de keuken, werden er twee teilen in gezet en gingen er twee in. De derde mocht eerst spelen en daarna in de schoonste teil. Dat was feest en een natte boel!

IJsbloemen

's Winters was het daar te koud en kwam er nog een petroleumkacheltje bij, een Alladin, meen ik. Het is gebeurd toen ik even de keuken uit was en daarna weer binnen kwam dat, dat kacheltje was omgevallen! Ik ben nu 83, maar mijn hart slaat nog weer dubbel als ik daaraan denk. Gelukkig is het goed afgelopen. Die koude vertrekken schoonhouden viel ook niet mee. Af en toe rende ik dan naar de keuken om mijn handen onder de geiser te houden om warm te worden en weer wat te kunnen doen, maar de ijsbloemen op de ramen waren wel heel mooi om naar te kijken! In het voorjaar kwam 'de grote schoonmaak' en die was dan ook wel nodig!

Juichend verhuisd

Na tien jaar kregen we een huis aangeboden in Selwerd; een nieuwbouwwoning met centrale verwarming en een douche! Fantastisch was dat, juichend zijn we verhuisd! Wat hadden we 's winters een enorm groot huis, overal was het lekker warm en in 't oude huis hadden we slechts één betrekkelijk kleine kamer! En dan de douche; heerlijk was dat, vooral in het begin. Later was het weleens moeilijk om ze eronder te krijgen en net zo moeilijk om ze daar weer onder vandaan te krijgen!

Maar toch: dat eerste huis, met al zijn ongemakken en kou; wat heb ik daar genoten, want de kinderen waren toen nog zo heerlijk klein!