Het jasje van zeehondenbont heb ik van mijn ouders gekregen in 1960 bij mijn afstuderen. Van twee andere meisjes weet ik dat ze ook een bontjasje kregen toen ze begin twintig waren; een vriendin kreeg een jasje van bisamrug, ook van Van Daal & Meijer. We waren van Noord-Groningse boerenafkomst, maar woonden al elders.

Ik wilde graag een sportief jasje, niet te damesachtig. Het jasje dat ik kreeg is afgewerkt met zwart nappaleer. het bont is zo verwerkt dat het jasje middenvoor donkerder is en lichter met vlekjes aan de zijkant. Het is waarschijnlijk gemaakt van zeehondenbont afkomstig uit het Waddenzeegebied.

Nu ik het van zolder haalde bleek het jasje nog puntgaaf. En waar de firma beroemd om was geworden, namelijk dat het bont niet verkleurde doordat de traan goed was verwijderd, bleek waar: de zilverkleur is nog steeds mooi helder. Wel bijzonder voor zo'n museumstuk!

Naar New York

De foto is genomen in het Metropolitan Museum in New York. Ik ging in New York werken als 'trainee' bij een textielfirma. Naar Amerika reizen was toen nog goedkoper per boot dan per vliegtuig. En ook veel leuker! Op de boot zaten we met een groepje jongelui aan tafel, die ook stages gingen doen of hadden gedaan. Spontaan gingen we van alles organiseren. Dit ook om de zeeziekte de baas te blijven. Als iemand van het groepje niet aan het ontbijt verscheen, werd die uit bed getrommeld. Op de duur was onze tafel in de eetzaal nog de enige waar gegeten werd...

De boot, de Maasdam van de Holland Amerika Lijn, had moeite tegen de novemberstorm in vooruit te te komen en het duurde twee dagen langer dan gepland - in totaal elf dagen - voor we het Vrijheidsbeeld zagen opdoemen.

Enkele reisgenoten bleven ook in New York voor hun stage. Het was november 1960: alles was in rep en roer vanwege de verkiezingen. Voor ons was het een verbazingwekkende heisa toen Kennedy werd gekozen; maar al gauw werd je meegesleept door het gevoel dat er een heel bijzondere nieuwe periode was aangebroken, die wij meemaakten!

Samen gingen we de stad verkennen. Omdat wij als trainee bijna niets verdienden, was het zaak gratis, of heel goedkope uitjes te vinden: proefvoorstellingen, liefdadigheid en musea. Van de laatste waren er vele, met fantastische collecties en...omdat het een lange koude winter was, heel belangrijk: zeer goed verwarmd!

Er werd toen veel bont gedragen, vooral mink (nerts) of iets wat daarop leek. Mijn jasje was dus heel anders, maar het werd wel bewonderd. het was ook heerlijk warm en ik voelde me er prettig in.