Camper (1722-1789) is geboren in Leiden en studeert daar medicijnen. Via Franeker (1750) en Amsterdam (1755) wordt hij in 1763 in Groningen hoogleraar in de genees-, ontleed-, heel- en kruidkunde. Hij introduceert daar een nieuwe wijze van onderwijs door de geneeskundige hulp aan niet-bedlegerige patiënten te verbinden aan praktisch onderwijs voor studenten (een voorloper van de polikliniek). Met hulp van collega Wouter van Doeveren en de landbouwer Geert Reinders zet hij zich in voor de bestrijding van de veepest, die dan hevig woedt.

In 1773 neemt hij ontslag als hoogleraar om zich voortaan op zijn landgoed Klein Lankum (bij Franeker) geheel onbezorgd aan de wetenschap te wijden. Camper heeft ook een grote belangstelling voor de neoklassieke bouwstijl. Vandaar dat hij intensief betrokken is geweest bij de plannen en de uitgeschreven prijsvraag in 1774 voor het nieuwe stadhuis van Groningen. De laatste twee jaren van zijn leven maakt hij deel uit van de Raad van State in Den Haag, de stad waar hij ook overlijdt.