Grensland

1940 tot 1945

De intocht van de Polen in Vlagtwedde

In de Tweede Wereldoorlog woonden mijn man en ik aan de Wilhelminastraat, op de hoek van de Wollinghuizerweg in Vlagtwedde. Ik herinner me de laatste dagen voor de bevrijding nog goed. Er waren veel Duitsers in het dorp.

Bij ons huis stonden op de zondag voor de bevrijding een bevelhebber en een aantal soldaten, waaronder jongens van ongeveer 15 jaar. Wij moesten eten voor hen koken. Zij hadden erge honger. Wij hebben aardappelen voor hen geschild, die we in melk kookten. Een paar van de jonge Duitsers wilden later op vliegtuigen schieten, maar dat werd hun door de bevelhebber verboden. Hij was bang voor bombardementen. Ook wilden de Duitsers schuin tegenover ons huis nog een geschut plaatsen richting Wollinghuizen, maar dat is gelukkig niet gebeurd.

’s Avonds vertrokken ze weer, waarschijnlijk richting Bourtange, want de Duitsers trokken zich in die richting terug. Ik heb een paar nachten ervoor nog wagens met paarden vanaf de Wollinghuizerweg in de richting van Bourtange zien gaan.

Een inwoner van ons dorp, Lammert Sloots, is een paar dagen voor de bevrijding nog bij ons geweest met de boodschap dat wij samen met J. Timmer klaar moesten staan om met paard en wagen Duitse soldaten te vervoeren naar Duitsland. De kar is door iemand onklaar gemaakt, waardoor dit gelukkig niet kon doorgaan.

Polen

Met de bevrijding kwamen de Polen in jeeps vanaf de Wollinghuizerweg. Wij moesten achter een muur gaan staan terwijl de Polen het kerkhof afzochten. Ze meenden dat zich daar nog een aantal Duitsers schuilhielden die wij een poosje eerder hadden gezien.

De Polen waren aardig tegen ons. Ze kookten slachterij in een emmer die ze bij de stelmaker W. Smid in de grond hadden gezet en vroegen mij of ik ook wat wilde. Ik kon ze niet verstaan, maar begreep ze wel.

Vuurgevechten

Mijn man en ik wilden graag meteen naar mijn ouders in Holte (Onstwedde),maar we werden door buurman Hiddes tegengehouden. Er waren nog veel vuurgevechten tussen de bevrijders en de Duitsers. De Polen schoten bijvoorbeeld vanaf de Weenderstraat op de aardappelfabriek in Veelerveen en in Onstwedde bij de woning van Prins. Die woning is afgebrand.

De volgende dag zijn wij wel naar Holte gegaan over Veele. Onderweg zagen we een dode Belgische soldaat. In Veele hebben ze ter herinnering daaraan een monument geplaatst.

Bevrijdingsfeest 1945. Rechts op de foto mevr. Wesseling-Huiting en haar man.
Bevrijdingsfeest 1945. Rechts op de foto mevr. Wesseling-Huiting en haar man.