De landbouwproducten werden vanuit de ommelanden verplicht naar de stad gebracht om daar verhandeld te worden over de hele wereld. Langs de A verrezen allerlei pakhuizen, bierbrouwerijen en andere panden voor de handel. De namen van die panden herinneren soms nog aan de handelbestemmingen: Libau, Londen en Eem.

Veel van haar rijkdom dankte de stad aan haar activiteiten in de Veenkoloniën. In Zuidoost-Groningen lag namelijk een uitgebreid veengebied dat geschikt was om af gegraven te worden tot turven. Vooral in de Hollandse steden was de vraag naar deze turf groot. Maar ze werden ook geëxporteerd naar plaatsen als Hamburg en Bremen. De stad bouwden kanalen en sluizen, verhuurden stukken veen aan verveners en zorgden ervoor dat de turven via de stad werden uitgevoerd. Dat alles bracht in vier eeuwen tijd een enorme hoeveelheid kapitaal in het laatje.

De rijkdom van de Gouden Eeuw is ook terug te vinden in de borgen. De oude middelseeuwse steenhuizen van de hoofdelingen groeiden uit tot buitenplaatsen van de jonkers, de meest vooraanstaande onder de rijke boeren. De Freaylemaborg bijvoorbeeld, veranderde van een betrekkelijk simpele boerderij in een klein paleis. Chinees porselein, modieuze kasten en handgeschilderd behang verraden dat de welvaart niet aan de jonkers voorbij ging. Ook de borg Verhildersum is daarvan een mooi voorbeeld.

Ook in de stad verrezen verschillende patriciershuizen. Zo bouwde de in Oost-Indië rijk geworden Jan Albert Sichterman (1672-1764) een statig pand aan de Ossenmarkt.