De in Oude Pekela geboren Frederik ‘Fré’ Meis (1921-1992) groeit op in een overtuigd communistisch milieu. Zijn vader is arbeider in de strokarton, een industrie waar hij later zelf zowel geliefd als gevreesd zal worden. Niet voor niets werd er een toespeling op zijn naam gemaakt in de slogan ‘Frees Meis’.

Na tewerkstelling in Duitsland keert hij na de Bevrijding terug en wordt hij meteen lid van de Communistische Partij in Nederland (CPN) en de communistisch georiënteerde Eenheids Vakcentrale (EVC). Hij is kort raadslid in Winschoten en vervolgens gedurende bijna dertig jaar in Groningen. Behalve als raadslid vertegenwoordigt hij de CPN ook provinciaal en landelijk, respectievelijk als statenlid en kamerlid.

Veel bekendheid krijgt hij als actievoerder bij stakingen in de Oost-Groninger strokarton. Daarnaast is hij, minder bekend, raadsman voor velen die problemen hadden. Duidend op de vele bezoeken die hij kreeg, zei iemand: ‘Fré’s traploper slijt heel hard’.