Het is met de kop in de wind aan de Waddenzee bij Noordpolderzijl, de fietstocht naar Garnwerd om te poedelen in de vaart, het zomers plonsen in Ruskenveen na een lange werkdag, het winterwandelrondje Hoornseplas en effe zitten op een bankje aan het water met de kop in de zon.

Het is het sneeuwpoppen bouwen in het weiland bij pa en moe achterthuis, krabben op houtjes op de sloot langs het kerkhof, het rondje Leegkerk en de eerste voetstappen in de kniehoge verse sneeuw, met pet stevig op de kop en de wandeling over het bevroren Paterswoldsemeer.

Het zijn de lammetjes, sneeuwklokjes, jonge eendjes en de rennende veulens bij het zondagsritje door het Hoogeland en op visite bij een van de vele familieleden die allemaal verspreid over de provincie zijn blijven wonen in hun ouderwetse huisjes met moestuin en schuur en beesterij.

Het is ook de stank van de suikerbieten, de herrie van de festivals in het Stadspark als de wind verkeerd staat, het ongemak van de kermis als ik op de markt boodschappen wil doen, en het fietsend omzeilen van de voetgangers in de Folkingestraat. Het is de drukte in de spits en het omrijden omdat de afslag naar Assen zoveel banen oversteken is. Het is de afslag naar Lewenborg missen en dan bij Kardinge de weg weer kwijtraken, het vaststaan op de Korrewegrotonde en het 's avonds rondjes rijden in de wijk voor een parkeerplekje.

Maar het mooiste plekje? Thuis natuurlijk! In Stad, op een stille zonnige zondagmiddag achter in de tuin in de hangmat een tukje doen. Waar onze poezen op de uitkijk staan om te voorkomen dat de buurpoezen hun bak leeg eten en waar ik aan de wandelende groene sjaaltjes merk dat er een wedstrijd aanstaande is. En dan later de glimlach wanneer het gejuich om een doelpunt mij even wakker maakt.

Thuis, waar Gerda of Jantsje op onze poezen passen, een bakje soep over of extra saté wordt gedeeld, we de bezorgde pakjes voor elkaar aannemen, Jack ook onze dakgoot leegmaakt en wij de stoep van de buren meevegen. En hoezeer ik ook vind dat iedereen gelijkwaardig is, bij het Grunnegs Laid voorafgaand aan het Bommen Berendvuurwerk zwelt toch een warm gevoel van binnen dat ik een Stadjer ben.

Bovenstaande tekst is ingezonden naar aanleiding van de schrijfwedstrijd 'Thuis in Groningen'. Onder het thema 'Thuis in Groningen' vind je meer verhalen van de schrijfwedstrijd.